อยากยกร้านต่างประเทศมาเปิดที่ไทย ต้องทำอย่างไร?

ช่วงนี้มีกระแสข่าวการซื้อกิจการร้านอาหารแบรนด์ดัง ๆ เกิดขึ้นบ่อย ๆ พอ ๆ กับการนำเข้าแบรนด์ร้านอาหารจากต่างประเทศมาเปิดในบ้านเรา ซึ่งหลายแบรนด์ต่าง ๆ ประเทศที่เข้ามานั้นเปิดปุ๊บก็มีลูกค้าปั๊บ บางร้านต่อคิวยาว 4-5 ชั่วโมงลูกค้าก็ยอม นั่นเพราะว่าแบรนด์ต่างประเทศส่วนใหญ่เป็นที่รู้จักกันดีในบรรดานักชิม นักเที่ยว เรียกว่ามีฐานลูกค้ารอคอยอยู่แล้ว

แล้วถ้าผู้ประกอบการอยากนำเข้าร้านอาหารแบรนด์ต่างประเทศเข้ามาเปิดในบ้านเราบ้างล่ะ จะต้องทำอย่างไร เรานี้มีแนวทางเบื้องต้นมาแนะนำ
หากใครกำลังสนใจมองหาแบรนด์ร้านอาหารจากต่างประเทศมาเปิดในบ้านเราปัจจุบันจะมีทางเลือกในการทำหลัก ๆ อยู่ 2 ทางคือ

1.ซื้อแฟรนไชส์
2.ซื้อไลเซนส์

ความแตกต่างระหว่าง แฟรนไชส์ กับ ไลเซนส์ คือ

แฟรนไชส์ เป็นการได้สิทธิมาแบบยกชุด คือมาทั้งระบบ ยกต้นแบบมาเลย ได้ทั้ง Brand, สินค้า, ระบบงาน ความช่วยเหลือทางการตลาด การสนับสนุนช่วยเหลือด้านบุคลากร เป็นต้น

ไลน์เซนส์ เป็นการซื้อสัมปทานสิทธิ เฉพาะส่วนใดส่วนหนึ่ง เช่น Brand, สินค้า, ส่วนระบบเรามาดำเนินการเอง หรือ จะมีระบบมาด้วยก็ขึ้นอยู่กับข้อตกลงระหว่าง 2 ฝ่าย โดยจ่ายค่าตอบแทนจากสัญญาสัมปทานตามที่ได้ตกลงกัน ซึ่งไลน์เซนส์จะมีความยืดหยุ่น มีข้อผูกมัดน้อยและทำได้ง่ายกว่าแฟรนไชส์

ส่วนจะเลือกรูปแบบไหนนั้นก็ต้องขึ้นอยู่ว่า เจ้าของแบรนด์ที่เราสนใจมีรูปแบบดำเนินการอย่างไร บางแบรนด์ขายแบบแฟรนไชส์คือต้องไปทั้งระบบ ก็ต้องทำตามเขา ถ้าแบรนด์ไหนเปิดให้ไลเซนส์ก็ต้องดูว่า เราเองมีความสามารถในการเซ็ตระบบให้ได้ดีเท่าเขา หรือ ดีกว่าหรือ และการเซ็ตระบบมีต้นทุนที่สูงกว่าซื้อแฟรนไซส์หรือไม่

แต่ไม่ว่าจะนำเข้ามาในรูปแบบใดสิ่งแรกสุดที่ผู้ประกอบการต้องทำคือ

“วิเคราะห์ธุรกิจ” ก่อนจะติดต่อขอซื้อสิทธิ คิดวิเคราะห์ให้ดีก่อนว่า ธุรกิจที่เราสนใจนั้น เหมาะกับกลุ่มลูกค้าในประเทศเราหรือไม่ และเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมในการนำเข้ามาแล้วหรือไม่ อย่าลืมว่าอะไรที่มาใหม่ มีข้อดีคือ เป็นเจ้าแรกแต่ก็มีข้อเสียอีกอย่างคือ กลุ่มลูกค้าจะต้องเริ่มเรียนรู้ใหม่เช่นกันกับสิ่งที่นำมาเข้า ซึ่งหากเป็นอะไรที่ใหม่มากและไม่มีวิธีการสื่อสารที่ดี อาจจะแป๊กก็เป็นได้

“เตรียมความพร้อม” เมื่อวิเคราะห์จนมั่นใจแล้วว่าไปรุ่ง ก่อนจะไปคุยเจรจาขอซื้อ แน่นอนว่าหากเขายินดีที่จะร่วมทำธุรกิจกับเราก็คงมีคำถามมากมายไม่ว่าจะเป็น แผนธุรกิจที่จะทำทั้งระยะสั้นและระยะยาวพื้นที่ที่จะเปิดในไทย , ประสบการณ์ในการทำธุรกิจ ที่เขาจะมั่นใจได้ว่าไม่เอาร้านเขาไปเจ๊งในไทย , ผลประโยชน์ต่าง ๆ ต้องคิดไว้เสมอว่า ร้านที่เราสนใจจะซื้อแฟรนไชส์นั้นเขาอาจจะยังไม่เคยศึกษาเรื่องการขายแฟรนไชส์มาเลยก็ได้ ดังนั้นหากเราได้ศึกษาไว้ก่อนเรื่องการซื้อแฟรนไชส์ระหว่างประเทศ ก็ยิ่งทำให้เรามีโอกาสในการเจรจาขอซื้อได้สำเร็จ เขียนเป็นแผนธุรกิจเพื่อการเจรจาที่เห็นภาพชัดเจนมากขึ้น

“เจรจาต่อรอง” ในการเจรจานั้น อะไรที่ไม่แน่ใจให้สอบถามให้เคลียร์ให้หมด ไม่ว่าจะเป็นเงื่อนไขต่าง ๆ ผลประโยชน์ สิ่งที่เราจะได้รับจากเขา ระบบการบริหารร้าน วัตถุดิบ สูตรอาหาร ระบบการเทรนนิ่ง การมาช่วยเซ็ตอัพในตอนเปิดร้าน ระบบการQA อะไรที่เราสามารถปรับเปลี่ยนได้ อะไรที่ปรับเปลี่ยนไม่ได้ ทุกอย่างต้องเคลียร์และมีระบุเป็นลายลักอักษรสัญญาให้ครบ เป็นต้น

แบรนด์ต่างประเทศที่นำเข้ามาแล้วปังส่วนมากจะมีความดังมาก ๆ ในตัวเอง แต่การจะนำเข้าแบรนด์ดัง ๆ ก็ต้องแลกด้วยเงินลงทุนที่สูงมากและแค่มีเงินอาจไม่พอ เจ้าของสิทธิอาจดูไปถึงความน่าเชื่อถือของบริษัทที่จะซื้อสิทธิไปด้วยว่า จะสามารถทำให้แบรนด์เขาไปโต หรือไปดับ แต่หากจะนำแบรนด์ที่ไม่ดัง แต่เป็นแบรนด์ที่เรามีประสบการณ์ดี ๆ เช่น กินแล้วชอบมาก อยากได้มาเปิด การศึกษาความเป็นไปได้ของตลาดระยะสั้น ระยะยาว รวมไปถึงการเตรียมเงื่อนไขเจรจาต่าง ๆ คือสิ่งสำคัญมาก ๆ